Onze kleine draak, anders dan de andere drie zoals ik eerder al beschreef, en toen kwam Corona.
Onze oudste had het moeilijk want die zag zijn vrienden niet meer. De middelste vond het wel relaxed, thuis werken, boek erbij, in de andere hand de telefoon en mooie cijfers scoren.
Maar dan onze kleinste spruit, ritme, regelmaat en rust, dat is wat hij nodig heeft. Ook heeft hij een duidelijke scheiding nodig tussen school, opvang en thuis. En dat konden wij hem niet geven.
Stuiterend door het huis, ‘mama wat kan ik doen’, boos omdat het ritme weg was en verdrietig omdat hij juf en zijn vriendjes niet meer zag.
Schouders eronder en door.
Met een zelf samengesteld dagschema van kijken naar het jeugdjournaal, bouwen met de Lego, tekenen en knutselen en dan ook maar een beetje extra op de iPad zijn we die eerste weken goed doorgekomen.
Gelukkig kwam toen school ook met werk om de hoek kijken.
Begin juni de scholen gaan weer voorzichtig open
Na verloop van tijd vind je je draai, we konden allemaal aan de slag met ons eigen werk, tussen de middag lunchten we samen, en vervolgens kon iedereen weer door. Er was weer rust, ritme en regelmaat in huis. Totdat de scholen weer langzaamaan begonnen, 2,5 dag naar school en de andere dagen thuis. Dit was een enorme opgave, weg ritme, regelmaat en rust en het stuiteren begon weer opnieuw.
Maar goed, schouders er onder en door
Ook het aangepaste schoolritme begon na enkele weken te wennen, voor twee weken hadden we weer enige vorm van rust, ritme en regelmaat. En toen kwam de zomervakantie.
Genieten met een hoofdletter ‘G’
We hebben genoten, geen wekker, duidelijkheid over wat er die dag gepland staat en wat we gaan doen en oké, iets meer iPad tijd dan we gewend zijn. We konden nergens heen dus tijd voor elkaar, spelletjes spelen, boekjes lezen en samen creatief bezig zijn.
Corona en ADHD, het was voor ons een uitdaging maar wij zijn samen geslaagd voor deze (zware) test.
